Steeds Hooger Oud-Beijerland. Zo luidt de officiele naam van de grootste voetbalclub van Oud-Beijerland, meestal aangeduid als SHO. Generaties jongens en mannen speelden er hun wedstrijd op de zaterdag. Sinds tien jaar hebben ook de meisjes en dames een belangrijk aandeel binnen de vereniging.
Het is juli 1930 als drie heren, Groenewoud, Troeleman en Wijtman besluiten een zaterdag-voetbalclub in
Oud-Beijerland op te richten. Het Spuidorp heeft op dat moment alleen een voetbalclub die op zondag speelt: OSV, de huidige buurman van SHO op sportpark De Kikkershoek aan de langeweg.
De naam van de nieuwe zaterdagclub wordt Steeds Hooger. In het seizoen 1931-1932 wordt voor de eerste keer met een elftal deelgenomen aan de competitie van de Rotterdamse Christelijke Voetbalbond (RCVB). Een aantal jaren later gaat deze bond samen met ed andere bonden en ontstaat de Rotterdamse Voetbalbond, kortweg RVB.
Er volgen kampioenschappen en promoties en in het seizoen 1942-1943 bereikt het eerste elftal van Steeds Hooger de vierde klasse van de KNVB. Aangezien er binnen de KNVB al een andere club is die uitkomt onder de naam Steeds Hooger, wordt gekozen voor een nieuwe naam: Steeds Hooger Oud-beijerland. Kortweg SHO.
De vereniging beschikt in die periode over drie senioren-elftallen en heeft zelfs een afdeling junioren. De moeilijke oorlogsjaren hebben ook invloed op SHO. Maar na de bevrijding breken er ook voor SHO weer betere tijden aan, het ledental neemt toe en na een aantal jaren kan er ook met de jeugdelftallen in competitieverband worden gespeeld.
Sportlaan
Halverwege de jaren '50 breekt weer een moeillijke periode aan. De leden van SHO spelen tot dat moment hun wedstrijden op het HBS-terrein aan de laning, op de sportvelden van de Rijks-HBS. Maar daar komt een einde aan. Er wordt een noodterrein gevonden aan de Bosschendijk, die periode duurt niet lang. In 1958 is het nieuwe sportcomplex aan de sportlaan klaar. Op zaterdag 29 april 1989 krijgt dit sportpark landelijke bekenheid als koningin Beatrix en haar familie per helikopter op de velden landen om Koninginnedag in Oud-Beijerland mee te vieren.
Op de velden aan de Sportlaan worden meer hoogtepunten gevierd. na twintig jaar wisselend succes in de vierde en derde klasse bereikt het eerste elftal van SHO in 1963 de tweede klasse KNVB, op dat moment de hoogste van de zaterdagamateurs. Een glorietijd breekt aan. In 1966 en 1970 wordt het kampioenschap van de tweede klasse veroverd. In 1970 wordt SHO daadwerkelijk landskampioen van de zaterdagamateurs en bereikt de club de eerste klasse. De gouden jaren kennen meer sucesse: in zowel 1967, 1968 als 1969 wint SHO 1 de KNVB-beker. Een prestatie die tot op de dag van vandaag uniek is in de voetbalwereld.
Uiteraard kent de club ook mindere tijden: in 1979 is er de degradatie naar de tweede klasse en in 1987 zakt de club naar de derde klasse.
Maar in 1991 is er na 21 jaar weer een kampioenschap van SHO 1 en promotie naar de tweede klasse, twee jaar later maakt de club zijn rentree in de eerste klasse KNVB. Vanaf dat moment verovert SHO afwisselend een plek in de huidige eerste klasse en de hoofdklasse. in het seizoen 2012-2013 volgt een jaar in de tweede klasse, maar dankzij fantastisch voetbalspel van SHO 1, de inzet van trainer Jeroen Rijsdijk en uiteraard de steun van de trouwe fans is SHO in seizoen 2014-2015 weer terug in de hoofdklasse.
Belangrijke namen die in deze historische opsomming niet mogen ontbreken, zijn die van de erevoorzitters Arie Baars en Wim Slaa en van ras-bestuurder Lou van Zuuren. Stuk voor stuk hebben zijn een bijdrage geleverd aan de sportieve successen van de club.
Op het veld waren het ondermeer Arie Schipper, Jaap Schipper, Wim Kooiman, Cees Nobel, Lou Bijl, Gerard de Groot en Ger Reedijk die de club groot maakten.
Tekst: Joke Waltmans
